Hak analny

Podczas sesji i zabaw różnego typu jest zawsze ogromna adrenalina i emocje. Dla obydwu stron. Często ma to potem przełożenie na chęć jeszcze bardziej gorących zabaw, pełnych adrenaliny i przekraczania kolejnych granic. 

I tak dochodzimy do bardziej "zaawansowanej” zabawki erotycznej BDSM : haka analnego. Jeśli nie jesteście w 100% pewni, czy go kiedykolwiek widzieliście, czy nie, to od razu powiem, że hak analny to hak, który jest wkładany do odbytu dla przyjemności i często jest używany przez kinksterów w zniewoleniu, uległości i grze o dominację.

Zazwyczaj haki analne są wykonane ze stali, ale mogą być również wykonane z innych metali. Jeden koniec – część, która trafia do odbytu – często ma na sobie kulkę. Istnieją jednak haki analne z dołączanymi główkami, dzięki którym na końcu można umieścić kulki różnej wielkości lub zatyczki analne w kształcie łez. 

Na drugim końcu haka znajduje się mała okrągła obręcz. Chociaż można włożyć palec przez obręcz podczas wkładania go do odbytu partnerki, to obręcze są zazwyczaj częściej używane do wsuwania liny.

Haki analne są często używane w połączeniu z Shibari , współczesną formą wiązania linowego, która powstała w Japonii.

Zazwyczaj, gdy uległa ma w sobie hak w odbycie, jest w pozycji tzw świni opętana liną, która to łączy ten hak z inną częścią ciała. Może ono obejmować związane ręce za plecami, kostki, kucyk od włosów lub pierścienie w nosie. Wszystko zależy od inwencji Dominującego i jego wyobraźni.

Kiedy uległa jest związana z hakiem analnym wewnątrz siebie, jest totalnie zamknięta na jakikolwiek ruch . Haki analne nie pozwalają się poruszać tak jak korek analny lub chodzące dildo.To jeden z tych momentów, w których „zostaniesz na miejscu” bo nie masz wyboru. A kiedy Dominujący używa haka analnego, to uległa traci całkowitą kontrolę nad swoim bytem.

Więc jeśli jesteś kimś, kto lubi elementy uległości podczas seksu i lubi wyrzekać się kontroli, to haki analne mogą być czymś wartym wypróbowania. 

W odbycie znajduje się wiele przyjemnych zakończeń nerwowych, które reagują na nacisk, więc ludzie, których kręci lub lubią zabawę analną, mogą naprawdę polubić te intensywne doznania, jakie zapewnia hak analny.

W przeciwieństwie do zatyczek analnych czy wibratorów, haczyk analny nie daje poczucia 'pełności'. Ale jedną rzeczą, którą uległe bardzo lubią, jest uczucie zimnej, twardej stali w ich tyłku.

Podobnie jak w przypadku wszystkich zabaw analnych, potrzeba odpowiedniej rozgrzewki i odpowiedniej oprawy higienicznej. Podobnie jak w przypadku seksu analnego, nie powinien ten zabieg być bolesny. Może to być na początku może nieco trudne lub coś, do czego trzeba się przyzwyczaić, ale nie jest to zbyt bolesne. 

Uległe mogą zauważyć, że poruszanie się w określony sposób powoduje pewnego rodzaju uszczypnięcia, ale o to właśnie chodzi – abyś uległa istoto utknęła w tej jednej konkretnej pozycji bez możliwości jakiegokolwiek ruchu.

Wtedy należy użyć lubrykantu. Trzeba nałożyć dużą ilość lubrykantu na hak i do odbytu lub wlać go do odbytu od góry tak by kapał na odbyt. Generalnie lepiej jest stosować lubrykantu silikonowego lub innego na bazie oleju bo te na wodzie szybko wysychają. Lubrykanty na bazie oleju degradują prezerwatywy lateksowe, przez co te z kolei są bardziej podatne na rozerwanie, więc jeśli planujecie seks analny z prezerwatywą w dowolnym momencie spotkania, trzeba użyć lubrykantu na bazie silikonu

Natomiast zdecydowanie nigdy nie używaj lubrykantu, który ma w sobie środek znieczulający w odbycie. To jedyne miejsce, w którym trzeba móc odczuwać ból w momencie, gdy ten ból się pojawia, a nie po tym, jak środek znieczulający przestanie działać. Chodzi o to, że jeśli nie poczujesz bólu, możesz skończyć z pęknięciem odbytu.

Zapytacie jak prawidłowo włożyć hak analny. Otóż najłatwiejszym sposobem na włożenie haka analnego w uległą jest pozycja by ona położyła się płasko na brzuchu - na łóżku, stole lub podłodze. Wtedy powinna ona rozłożyć nogi i jedną ręką rozsunąć pośladki a drugą sama sobie założyć hak. To jej ciało i to ona wyczuje wszystko najlepiej.

Jeśli jesteś nowicjuszem w hakach analnych, lepiej wybrać ten, który możesz zmienić różnymi rozmiarami wtyczek na jego końcach, aby uzyskać różne rozmiary. Zazwyczaj zaczynałam od najmniejszej wtyczki na końcu i dalej kierować się ku górze. Zawsze można dodać dużą zatyczkę kulową na końcu lub można kupić hak analny, który ma wiele kulek na końcu. 

To NIE jest tania zabawka – nie musisz od razu rozbijać banku, ale jego plastikowa wersja to zły pomysł. Najlepsze są te ze stali nierdzewnej. 

Chodzi o to aby sprawić przyjemność (ze stymulacji analnej), albo postawić uległą w jakiejś kompromitującej, niewygodnej pozycji lub sytuacji. Na przykład zmuszanie do noszenia jednego haka pod ubraniem i ....wychodzenie na zewnątrz może być tak samo radosne jak i upokarzające. Przyczepienie go do włosów sprawia, że ​​decydują one między bólem skóry głowy a dyskomfortem w pupie. Integracja tego z innymi bodźcami niewoli może sprawić, że uległa poczuje się bezradna. 

Panie, muszę Ci wyznać że zakładałam moim niewolnicom/niewolnikom haki analne i bardzo lubiłam tego rodzaju niegrzeczne zabawy😈

Gruszka Udręki

Gruszka udręki – zwana także poire d'angoisser, gruszka hiszpańska, gruszka papieska, gruszka dusząca, gruszka odbytowa lub gruszka ustna. Była żelaznym narzędziem tortur w kształcie gruszki, który wkładano do ust ofiary , odbytu lub pochwy. Służyła ona do rozrywania wrażliwych błon i tkanek tych obszarów.

Ponieważ uszkadzała ciało tylko w jego środku to była czasem używana jako narzędzie tortur do wyciągania „zeznań” od podejrzanych za różne przestępstwa. Używana w średniowieczu gruszka udręki była niezwykle bolesnym narzędziem stosowanym do karania homoseksualistów, czarownic i kobiet oskarżonych o wywołanie poronienia. Wkładanie gruszki zależało od przestępstwa, o które oskarżona została ofiara, podczas gdy oszczercom i bluźniercom okaleczano usta, to homoseksualistów czekałby ten sam los w odbycie, a kobiety, które wywołały poronienie lub zostały oskarżone o czary i cielesność były wkładane im do pochwy. Ich waginy były przez to praktycznie rozrywane.

Okaleczanie piersi i żeńskich narządów płciowych było wszechobecnym i stałym zastosowaniem w historii. Fundamentalistyczna ignorancja co do ludzkiego ciała i przesądy osiągnęły swój szczyt w 1600 roku. Wówczas kościół nauczał, że diabeł jest wszędzie i że wszelkie niepożądane przejawy są wynikiem działania czarów i diabłów. Uważano, że tortury były inną formą zbliżenia skazanych do Boga przez zaakceptowanie ich grzechów, co nasiliło się szczególnie podczas hiszpańskiej inkwizycji. Oskarżeni zostali uwięzieni bez wysłuchania stawianych im zarzutów i przetrzymywani w śmierdzących lochach. Po skazaniu więźniowi pokazywano narzędzia tortur i wzywano do spowiedzi przed inkwizytorem i biskupem. To właśnie w tym okresie takie narzędzie tortur, jak gruszka udręki, stało się bardzo powszechne i szalenie popularne.

Ale pomimo współczesnych spekulacji, że urządzenie mogło być używane przez hiszpańską inkwizycję, nie ma kontekstu historycznego dla potwierdzenia tych historii. Nie ma współczesnej relacji z pierwszej ręki na temat tych urządzeń lub ich wykorzystania. Najwcześniejsza wzmianka znajduje się w L'Inventaire general de l'histoire des larrons F. de Calvi („Ogólny inwentarz historii złodziei”), napisany w 1639 roku. Kolejne wzmianki o tym urządzeniu pojawiają się w XIX wieku. Słownik wyrażeń i baśni Brewera z 1811 r. odnosi się do „duszenia-gruszki” jako narzędzia dawniej używanego w Holandii. Zostały one również omówione w książce Eldridge'a i Wattsa, nadinspektora policji i głównego inspektora biura detektywistycznego w Bostonie w stanie Massachusetts (1897r). Gruszka pochwowa pojawia się w filmie Kena Russella z 1971 r. w którym kilka narzędzi podobnych do gruszki jest używanych na oskarżonej wiedźmie przez Diabły.


Gruszka udręki to okropnie okrutne urządzenie. Jak sama nazwa wskazuje, jest w kształcie gruszki. Ma cztery, dwa lub trzy segmenty, które otwierają się i zamykają za pomocą śruby u góry, jak kwiat otwierający swoje płatki. Śrubę włożoną między liście można było obracać, aby powoli oddzielić cztery płaty „gruszki”, rozszerzając otwór, w który została włożona. Często końce segmentów gruszki zaopatrzone były w ostre zęby. Ząbkowane końce każdego płata zapewniały maksymalne uszkodzenie, gdy wdzierały się do gardła, szyjki macicy lub rozrywały inne tkanki. Podobno zaostrzone zęby na końcach segmentów lepiej wbijają się w gardło, jelita lub szyjkę macicy.
Nie wiem tego osobiście - nigdy nie byłam poddana tego typu karze choć Pan nr 1 taką gruszkę posiadał. Trzymał ją w kuferku zamykanym na klucz, jego dno było wyłożone zielonym aksamitem. Pamiętam kiedyś się mnie zapytał czy chce wiedzieć co jest w środku. Wtedy jako dziecię kwiat odpowiedziałam, że tak, że oczywiście, że chcę wiedzieć. Po otwarciu okazał mi gruszkę, która miała metalowe kleszcze a uchwyt był podobny jak u  nożyc. Dostał ją w prezencie od jakiegoś znajomego z klimatu ale co ciekawe była ona dosyć stara gdyż pochodziła z początku wieku.
Po wysłuchaniu historii do czego służy chciałam tylko uciec. Więcej na jej temat nigdy nie rozmawialiśmy.

Wracając do historii - tortury te bardzo rzadko prowokowały śmierć, dlatego często towarzyszyły im też inne metody tortur. To była decyzja oprawcy, albo by rozerwać skórę lub maksymalnie rozwinąć „gruszkę” i okaleczyć ofiarę. Ta tortura sama w sobie zawiera dorozumianą ideę wymierzania kary, która była zazwyczaj odwrotnie proporcjonalna do rodzaju popełniobego przestępstwa, o które został oskarżony opryszek. Powodując silny ból, po zastosowaniu tortur na ustach zęby ofiary ulegały zniszczeniu, powodując, że krew wylewała się z ust ofiary, często powodując śmierć. W przypadku wprowadzenia jej do odbytu lub pochwy oraz szerokie rozkleszczanie jej powodowała śmierć. Jak można się domyślić po zastosowaniu dopochwowym kolce siały spustoszenie w szyjce macicy kobiety.

Gruszka udręki była dodatkowo rzadko myta, przez co bardzo często powodowała infekcje. Jeśli jednak ofiara nie umarłaby z powodu infekcji, umarłaby z powodu innych chorób spowodowanych poważnym uszkodzeniem jego jelit. Kilka europejskich miast posiada „muzea tortur”, w których wystawiana jest gruszka udręki. Urządzenia te były znacznie bardziej misternie zdobione niż wiele innych narzędzi handlu, z pogranicza dzieł sztuki. Na przykład gruszka udręki z Wenecji (koniec XVI wieku) składa się z segmentów z brązu i klucza, żelaznej śruby. Na śrubie wyryto twarz Szatana. Wątpliwe jest jednak, aby ozdoby zrobiły dużą różnicę dla każdego, kto doświadczył tortury gruszki udręki.

Chociaż oryginalna gruszka była niszczycielskim narzędziem tortur, istnieją różne relacje o podobnych urządzeniach używanych do celów erotycznych. Gruszka udręki była używana i nadal jest stosowana w niektórych grach BDSM. Nie jest już tak ozdobiona, ale poza tym jej przeznaczenie niewiele się zmieniło.